Savunma mekanizmaları, benliğin nevroza dönüşebilecek olan
çatışmalarında kullandığı tüm düzenekleri içerir. Düzeneklerden kastımız ise bastırma,
gerileme, yapma-bozma, yalıtma, yer değiştirme, karşıt tepki oluşturma,
karşıtına çevirme ve kendine yöneltme, düşünselleştirme, akılcılaştırma,
baskılama, yüceltme, yansıtma gibi tepkilerdir. Bu tepkiler bilinçdışında
gelişir ve kişinin farkında olmadan gerçekleştirdiği durumlardır. Bu
mekanizmaların oluşturduğu duygu ve davranışlar ise gerisindeki dinamik
güçlerden habersiz yaşanır. Bahsedilen sebeplerden dolayı savunma mekanizmalarına
çabaya yönelik davranışlar diyemeyiz.
Kişi bu savunma davranışlarını
psikolojik dağılmaya karşı kendini korumak amaçlı geliştirebilir. Bu mekanizmalar
organizmanın psikolojik bütünlüğünü ve dengesini korumaya yöneliktir.
Ego savunma mekanizmalarının
geliştirilmesinde öğrenme önemli rol oynar. Bu tepkiler kişiyi dış ve iç
tehlikelerden korurlar. Bu koruma genellikle aşağıdaki yollardan biriyle
sağlanır:
Kişinin;
1.
Duygularını yadsıması, olayları
değişik biçimde algılaması ya da algı alanını daraltmasıyla,
2.
Olaylara duygusal katılımını
azaltarak,
3.
Tehlikeye karşı savaşarak.
Her
insan psikolojik bütünlüğünü ve benlik değerlerini korumak için bu
mekanizmaları kullanır ancak bu tepkiler problemlerle baş etmede başlıca araca
dönüşürse ortada sağlıksız bir durum vardır. Bu durumda nevrotik savunma
mekanizmaları söz konusu olur.
Nevrotik
davranışlar bir kısır döngüdür. Kişi çoğu zaman bu kısır döngüde olduğunun
farkında değildir. Suçluluk duyguları, ben-merkezcilik, çevresindeki durumları
objektif değerlendiremeyecek şekilde düşüncelerdeki katılık, aradığını
bulamama, mutsuzluk, aşırı duyarlılık, yetersizlik duygusu gibi davranışlar nevrotik
çekirdeği oluşturur. Bu davranışlar her nevrotik bireyde olacak diye bir kaide
yoktur ve kişiden kişiye göre değişiklik gösterebilir. Nevrotik davranış
gösteren bireylerin yaşam biçimi genelde bu problemleri çözmeye değil onlardan
kaçmaya yöneliktir.
Savunma mekanizmaları kişinin
hayatında tam da bu işe yarar. Kişi tek bir savunma mekanizması kullanmak
zorunda değildir ve içinde bulunduğu duruma göre kullandığı savunma mekanizması
ve mekanizmaları değişiklik gösterebilir.
Kaynaklar:
1. Tükel,
R., (2015, Aralık), Freud Okumaları, Bağlam Yayıncılık, İstanbul.
2. Geçtan,
E., (2013, Kasım), Psikodinamik
Psikiyatri ve Normaldışı Davranışlar, Metis Yayınları, İstanbul.
Yorumlar
Yorum Gönder